Jason Fulford to amerykański fotograf, wydawca i eseista wizualny.
Współtwórca wydawnictwa J&L Books, znany z projektów, które balansują między dokumentem, poezją wizualną a filozoficzną zabawą znaczeniem.
Nie fotografuje „tematów”, lecz idee, tropy i skojarzenia.
Często mówi, że jego prace to „początek rozmowy”, nie odpowiedź.
Współtwórca wydawnictwa J&L Books, znany z projektów, które balansują między dokumentem, poezją wizualną a filozoficzną zabawą znaczeniem.
Nie fotografuje „tematów”, lecz idee, tropy i skojarzenia.
Często mówi, że jego prace to „początek rozmowy”, nie odpowiedź.
Zestawienia 3×3 – „square grids”
Fulford bardzo często tworzy siatki dziewięciu kwadratowych zdjęć (3x3) — to jego rozpoznawalny sposób myślenia obrazem.
Nie traktuje ich jak klasycznych serii, lecz jak mini-eseje wizualne, w których: każde zdjęcie ma własne znaczenie,
Nie traktuje ich jak klasycznych serii, lecz jak mini-eseje wizualne, w których: każde zdjęcie ma własne znaczenie,
ale dopiero razem tworzą nową narrację – opartą na rytmie, kolorze, formie i emocji,
zestawienia nie są oczywiste: łączą absurd, humor i refleksję.
Jak to działa?
Zestawienia Fulforda działają trochę jak poezja wizualna:
Zamiast zdań — są obrazy.
Zamiast gramatyki — rytm wizualny (powtórzenia, kontrasty, kierunki).
Zamiast puenty — uczucie, że coś „kliknęło” w naszej głowie.
Każdy kwadrat w siatce ma znaczenie sam w sobie, ale jednocześnie oddziałuje z pozostałymi jak słowa w wierszu.
Nie ma jednej poprawnej interpretacji — chodzi o osobiste skojarzenia widza.
Fulford pokazuje, że fotografia nie musi opowiadać historii w tradycyjnym sensie.
Może sugerować sens, stawiać pytania, uruchamiać wspomnienia i emocje.
Jego siatki 3×3 to ćwiczenie z patrzenia — zaproszenie, by zauważać powiązania między rzeczami, które na pozór nie mają nic wspólnego.
Może sugerować sens, stawiać pytania, uruchamiać wspomnienia i emocje.
Jego siatki 3×3 to ćwiczenie z patrzenia — zaproszenie, by zauważać powiązania między rzeczami, które na pozór nie mają nic wspólnego.
TEKST: Chat GPT
Zapytałam o Jasona Fulforda i jego kwadratowe zestawienia zdjęć.
Dostałam tą właśnie odpowiedź.
Samo stworzenie siatki zdjęć połączonych jakimś elementem, kolorem itp. nie jest niczym nadzwyczajnym i rzeczywiście te wszystkie ujęcia zaprezentowane w siatce wyglądają super. Fajnym zabiegiem jest także kadrowanie kwadratowe. Pytanie tylko, jak z takich przypadkowych zdjęć ułożyć historię...
